یکی از مراسم های دامداران تبرستانی که در اوائل خردادماه در سراهای دامداری انجام می شود، آئینی است به نام "دَووش-دَدوش"یا شیر دوشان!
کسانی که به دامداری اشتغال دارند در این مراسم به تعداد گوسفندانی که دارند ، در یک روز با جمع آوری گوسفندان خود شیر آن را دوشیده و سپس میزان شیر استحصال شده را محاسبه نموده و تا زمانی که گوسفندان از هم جدا نشدهاند و هر دامداری دام خود را تحویل نگرفته است ، میزان فراورده بدست آمده را اندازه گیری می نمایند تا پس از جداسازی گوسفندان میزان کره بدست آمده مشخص شود.
قاشق – چارک – کچاک – ربع کچاک از بیشترین تا کمترین پیمانه های شیر است که دامداران آن را ملاک و معیار سنجش خود قرار می دهند . کسانی که دام بیشتری دارند میزان شیر بدست آمده را با پیمانه قاشق اندازه گیری نموده و کسانی که دام کمتری دارند با سایر پیمانه ها آن را اندازه گیری می کنند.
قاشق ۱۰ تا ۱۲ کیلو شیر است .
مراسم سنتی دووش نیز چون گوسن برینگا ریشه در آداب و سنن کوهستان نشینان دارد. بارها در روستاهای مناطق دور افتاده اشکورات رامسر شامل روستاهای یازن - تُمُول- سپارده - لَج و میج فعالیت دامداران سخت کوش این مناطق را میتوان مشاهده نموده و شباهتهای آن را در کلام دامداران مناطق کوهستانی دیگر تصدیق میتوان نمود.
تصاویر به نمایش در آمده نیز مربوط به روستای سپارده اشکورات رامسر است .
دامداران دامهای خود را ۴۰ تا ۶۰ روز با هم نگهداری نموده و سپس یک روز را برای سواگری دامها اختصاص می دهند که در این مدت کره-ماست و دوغ حاصل أمده بین دامداران تقسیم می شود و هر دامداری که بیشتر دام داشت ،بهره بیشترمی برد .
البته برای تحقیق در این زمینه و آشنایی بیشتر با شیوه دامداری نیازمند به جمع آوری مطالب و عکس است که به همین مقدار بسنده نموده تا در فرصتی دیگر بتوانم افزون بر این مطالب ، مطالب گردآوری شده را در اختیار خوانندگان قرار دهم .
منبع: وبلاگ نتاتر-بندپی
۱ نظر:
سلام و درود
خدا را شکر که سلامت هستید و دوباره آمدید .
ارادتمند شهریار
ارسال یک نظر